Leszek już przy pierwszym jachcie odkrył to, że pociąga go szkutnictwo. Zaś przy drugim wciągnęło go to tak, że zaraził mnie tym hobby. Żeglowanie w tym roku odłożyliśmy na drugi plan. Dzięki temu całkowicie mogliśmy poświęcić się temu co sprawia, że jesteśmy szczęśliwi :). Lato minęło nam dość szybko. W czasie urlopowym zabraliśmy się za remont kambuza. Nie to, że zakończyliśmy już tam naszą pracę. Jeszcze nie. Zostawiliśmy dużo jej na zimę. Aby w te długie wieczorne godziny czerpać niewysłowioną przyjemność ze szlifowania, lakierowania, polerowania. Sam miodzik. Remont nas wciągnął. Jednak były też chwile kiedy to Leszka nachodziły obawy. Myślał, że będziemy zmuszeni przerwać zabawę i odłożyć wciągające hobby na nastepny rok, a zająć się pływaniem. Bił sie z myślami, długo się zastanawiał. Stawialiśmy sobie pytanie jak przedłużyć te upojne chwile ze szlifierką. Szczęście nie trwa wiecznie. Nadszedł ten moment kiedy to zaplanowaliśmy jesienne żeglowanie. Jednak przyznam ;), że ciągle zwlekaliśmy. Postanowiliśmy, że jeszcze coś zrobimy aby przedłużyć pracę przy naszym jachcie. Wyjęliśmy Saoirse na brzeg i zafundowalismy jej konieczny prysznic podwozia. Muszę przyznać, że mamy szczęście. Leszka upór jest niedościgniony. Znalazł!!! Żeglowanie mogliśmy odłożyć. Wracamy do szlifierek i papieru ściernego! Do tegoż naszego szczęścia przysłużyła się pęknięta nakrętka przy śrubie napędowej. Słowami nie da się wyrazić naszej radości. Teraz szlifujemy kadłub i pokład! I tak upajani wdychanym pyłem zeszlifowanej farby cieszymy się, że remont nadal trwa. Poniżej kilka obrazków.
